|
مدیریت - بازاریابی- گردشگری- توسعه شهری سید سجاد اسبقی- کارشناسی ارشد MBA دانشگاه تبریز درباره وبلاگ  سیدسجاداسبقی کارشناسی ارشد مدیریت اجرایی(گرایش بازاریابی بین الملل) سلام بر دوستان عزیز این وبلاگ با هدف تبادل اطلاعات در زمینه مدیریت - بازاریابی - گردشگری در خدمت کلیه دوستان خواهد بود.کاش می دانستید که زندگی با همه وسعت خویش محفل ساکت غم خوردن نیست حاصلش تن به قضا دادن و پژمردن نیست زندگی خوردن و خوابیدن نیست زندگی حس جاری شدن است زندگی کوشش و راهی شدن است امیدوارم از راهنمائی دوستانی که دستی به قلم دارند بی نصیب نمونم. نیستم محتاج نگاهی که بلغزد بر من خودم هستم و تنهایی و یک حس غریب که به صد عشق و هوس می ارزد.... .هر کس به چیزی تبدیل می شود که بدان عشق می ورزد.اگر سنگی را دوست داشته باشد سنگ می شود اگر هدفی را دوست بدارد ،به آن هدف تبدیل می شوداگر به فردی عشق ورزد آن فرد می شود اگر به خدا عشق بورزد خدایی می شود وحال انتخاب با ماست . آخرین مطالب
آرشيو وبلاگ
نويسندگان برچسب:شوراها+مدیریت شهری+خوی, :: 1:14 :: نويسنده : سیدسجاداسبقی
اما اولین چراغ راهنمایی نسل جدید که به چراغ های راهنمایی امروزی شبیه تر است، بعد از اختراع اتومبیل در شهر دیترویت آمریکا و به همت یک مامور پلیس راهنمایی و رانندگی و با مشارکت یک مهندس ساخته شد. این افراد این چراغ را با الهام از چراغ کنترل خط ریل راه آهن که از گذشته به چراغ های برقی خودکار مجهز شده بودند، طراحی کردند، این چراغ با سه فانوس، قرمز، نارنجی و سبز از چراغ های کنترل خطوط ریلی ساخته شد و در یک تقاطع شلوغ در دیترویت نصب شد. با آزمایش موفقیت آمیز این چراغ، ظرف کمتر از یکسال ۱۵ تقاطع مختلف در این شهر به چراغ راهنمایی مجهز شدند. از آن تاریخ به بعد پیشرفت های بسیاری در حوزه طراحی و ساخت و مدیریت چراغ های راهنمایی به دست آمده است و امروزه چراغ راهنمایی به عنوان ابزار اصلی کنترل و مدیریت تقاطعات مطرح هستند. اما در کشورمان هم این داستان در نوع خود جالب است: در ایران اولین چراغ های راهنمایی و رانندگی در سال های دهه ۳۰ در تقاطع های سپه (امام خمینی ره) ولی عصر، پل امیر بهادر، باغ ملی، دروازه شمیران، گمرک و امیریه نصب شد ولی قبل از نصب این چراغ ها، چراغ های راهنمایی به صورت کوله پشتی بودند که دارای دو چراغ قرمز، سبز و کلیدی جهت خاموش و روشن کردن آنها بود. کوله پشتی در پشت مامور قرار می گرفت و کلید آن روی سینه سمت چپ قرار داشت. بالاخره در سال های ۳۹ و ۴۰ تقاطع های شهر تهران به مرور به نسل جدید چراغ های راهنمایی مجهز شدند. نسل اول چراغ های راهنمایی و رانندگی که در شهر تهران نصب و راه اندازی شدند مجهز به فانوس های لامپی کوچک بودند که از دید کافی به خصوص در ساعات میانی روز و در نور شدید آفتاب برخوردار نبود ضمن آنکه به دلیل عدم طراحی مناسب سیستم برق رسانی و استفاده از روش کابل کشی هوایی برای تامین انرژی، درصد بروز اختلال در سیستم برق آنها بسیار بالا بوده و خاموشی مکرر چراغ های راهنمایی در تقاطعات اجتناب ناپذیر بود. کنترل این نسل از چراغ های راهنمایی به صورت کاملا غیرخودکار و دستی و توسط ماموران پلیس راهنمایی و رانندگی صورت می پذیرفت و تنها معیار تصمیم گیری آنها برای تغییر وضعیت چراغ، مشاهدات شان از وضع ترافیک در تقاطع مربوطه بود. میزان زمان سبز و قرمز هر چراغ هم بسته به نظر همین ماموران پلیس تعیین می شد. تحول دیگر در طول این دوران، راه اندازی چراغ های راهنمایی و رانندگی زمان ثابت بود که در آنها مدت زمان فاز سبز و قرمز برای هریک از مسیرهای منتهی به تقاطع از قبل تعیین می شد و این زمانبندی فارغ از تغییرات حجم ترافیک در ساعات مختلف شبانه روز به صورت یکسان اعمال می شد. اما در سال ۱۳۷۱ با توجه به لزوم گسترش، بهینه سازی و ایجاد تحول در امر تجهیز تقاطع ها به چراغ های راهنمایی مبتنی بر نگرش فنی و مهندسی و مطابق با استانداردهای روز دنیا و بهره گیری از تکنولوژی های نوین و سازماندهی نظام مند حوزه نصب و راه اندازی و حوزه بهره برداری از چراغ های راهنمایی، مسوولیت طراحی، نصب و راه اندازی چراغ های راهنمایی و رانندگی سطح شهر تهران به عهده شهرداری تهران گذاشته شد. نظرات شما عزیزان: پیوندهای روزانه
پيوندها
|
|||
 |
تبادل لینک هوشمند 